Narodowy Instytut Dziedzictwa – Nowa Huta

Początkowo 𝐍𝐨𝐰𝐚 𝐇𝐮𝐭𝐚 miała być samodzielnym miastem.
Nowa Huta została włączona w organizm Krakowa jako dzielnica w 1951 r. Była budowana jako oddzielne miasto, według indywidualnie opracowanego planu z jasno określonym porządkiem urbanistycznym.
Jako zabytek stanowi ślad pamięci i historii minionych czasów. Jest przykładem miejsca, które przeszło próbę czasu i zachowało swoje pierwotne walory przestrzenne mimo zróżnicowanego zarządzania i spontanicznego rozwoju.
Nowa Huta jest cennym i najlepiej zachowanym założeniem urbanistycznym i architektonicznym epoki socrealizmu w Polsce oraz w Europie Środkowej. Służy jako przykład dla zrozumienia wartości dziedzictwa powojennego modernizmu i postmodernizmu.
Nową Hutę wyróżniają ciekawe i cenione wśród badaczy architektury XX wieku realizacje, będące głównie sztandarowymi przykładami architektury socjalistycznej.
Zespół architektoniczny i urbanistyczny dzielnicy Nowa Huta został uznany za #pomnikhistorii.
Więcej informacji publikujemy na stronie #ZabytekPL.